Халқимизда кўр ҳассасини бир марта йўқотади, деган нақл бор. Лекин, бу гап Холмурод Саматовга ( исм — шарифлар ўзгартирилган) тегишли эмас. Сурункали ичиши орқасидан наркология диспансерида бир, икки бор даволаниб чиққанига қарамасдан, у эски одатидан воз кечолмади. Кунларнинг бирида, Асака тумани марказида таниши Р.Зайлобиддиновни учратиб қолган Х.Саматов у билан аптекадан спирт сотиб олиб, биргаликда истеъмол қиладилар. Икки улфатнинг бундан кўнгли тўлмайди. Шаҳрихонга қайтгач, спиртли ичимликлар дўконидан бир шиша ароқ билан, пиво сотиб олишади. Кўр — кўрни қоронғуда топади, дейишгани рост экан. У ана шу дўкон атрофида яна бир таниши — диспансерда бирга даволанган Р. Холмирзаевни учратиб, хурсанд бўлиб кетди. Р. Холмирзаев уларни уйига меҳмондорчиликка таклиф қилади. Бу улар учун айни муддао эди. Иссиқ гўшада бамайлихотир айш-ишрат қилганга нима етсин?.
Манзилга келишгач, Р.Холмирзаев аёлига газак тайёрлашга буйруқ беради. Ароқ ва пиво ўз таъсирини кўрсатмай қўймади. Ширакайф кўзлардан ҳаё пардаси кўтарилди. Мезбоннинг дастурхонидан туз тотаётган меҳмонлар оғзининг таноби қочиб, Р.Холмирзаевнинг хотини уларга овқат олиб келаётганда, хушомад қила бошладилар. Ўртада жанжал кўтарилди. Олиб келинган пивони қайтариб олиб кетишаётганда, кетаётганида мезбоннинг очкўзлиги тутиб, ичкиликни ташлаб кетишларини айтиб, дағдаға қилди. Бу билан чекланмай, уйидаги хўжалик пичоғини олиб келиб, Х.Саматовнинг қорин қисмига, Р.Зайлобиддиновнинг кўкрак қафаси олди чап тарафига санчади. Кўчада ярадор икки эркакни кўрган маҳалла аёллари “Тез ёрдам”га қўнғироқ қилишди. Шифокорларнинг саъй-ҳаракатлари билан уларнинг ҳаёти сақлаб қолинди.
Ароқнинг касофати билан икки йигитнинг жувонмарг бўлиб кетишига, бирининг эса ҳаёти панжара ортида ўтишига бир баҳя қолди. Бугун уларнинг барчаси қилган ишларидан пушаймон. Балки, уччалови ҳам бу сафар қилган “хурмача” қилиқларидан тегишли хулоса чиқаришар. Чунки, соғлиқ билан ҳам, қонун билан ҳам ҳазиллашиб бўлмайди.
Умиджон СОЛИЕВ,
жиноят ишлари бўйича Шаҳрихон тумани суди судьяси.
